In het ‘Amsterdams Akkoord’ van de PvdA, Groen Links en D66 zetten de partijen uiteen hoe ze Amsterdam de komende vier jaar willen besturen. De economische paragraaf was ‘nogal vaag’, zei MKB-Amsterdam voorzitter Bart Drenth in een eerste reactie op het coalitieakkoord. We vroegen Michal van Dantzig, voorzitter van de werkgroep ‘Arbeidsmarkt en Scholing’ en eigenaar van Win Win Werkt om een reactie te geven. Dit vindt zij van de beleidsvoornemens die arbeidsmarkt aangaan.
We gaan door met het Regionaal Werkcentrum (RWC) en zoeken met het UWV, werknemers- en werkgeversorganisaties en onderwijsinstellingen naar werkende oplossingen om vraag en aanbod op de arbeidsmarkt beter op elkaar aan te sluiten.
In 2020 was MKB-Amsterdam de mede initiatiefnemer van het Regionaal Werkcentrum. Michal is blij dat het RWC wordt gecontinueerd. Het is tijdens de coronacrisis opgericht. We zagen dat bedrijven in bepaalde sectoren, zoals de horeca en zakelijke dienstverlening, weinig of geen werk hadden waardoor mensen hun baan verloren. Tegelijkertijd ontstonden in andere sectoren zoals onderwijs, zorg, IT en overheid juist kansen op werk. Het Regionaal Werkcentrum is opgericht om deze mensen aan het werk en uit de uitkering te houden.”
We onderzoeken skill-based matching en open hiring
Michal is niet onder de indruk van het woord “onderzoeken”. ‘Er wordt al jaren door onder andere House of Skills onderzoek gedaan naar skill-based matching (werkzoekenden worden op basis van hun vaardigheden, kennis en talenten geselecteerd in plaats van hun curriculum vitae, red.). Deze fase zijn we voorbij. De volgende stap moet een praktische aanpak zijn, die voor werkgevers goed uitvoerbaar is. Hetzelfde geldt voor open hiring, waarbij mensen zonder sollicitatiegesprek, cv of bemoeienis van de overheid aan de slag kunnen. Michal wil dit graag meegeven aan de nieuwe coalitie. ‘Verspil geen tijd en geld aan onderzoeken als het geen praktische aanpak tot gevolg heeft, de uitvoering moet worden geborgd.’
In 2019 zette de Gemeente Amsterdam het thema ‘tegengaan van discriminatie op de stagemarkt’ op de agenda in een miniconferentie van het college met het bedrijfsleven. ‘Ik vind dit een belangrijk onderwerp’, zegt Michal. ‘Het werd voortvarend opgepakt door een door de gemeente aangestelde onderzoeker. Samen met mijn collega Lucas van Wees (VNO-NCW Metropoolregio Amsterdam) leverden we namens de werkgevers onze bijdrage. Een behoorlijke tijdinvestering die ik graag deed, omdat ik het onderwerp belangrijk vind, en omdat wij met elkaar – gemeente en werkgevers – oplossingsgericht bezig waren. We waren echt enthousiast als werkgevers en wilden dit naar een volgende fase van ‘praktische uitvoering’ brengen. Dit was een taak voor de gemeente. Maar nadat de ambtenaar die dit project begeleidde een andere baan aannam, kwam het plan in een lade terecht.’ Michal is teleurgesteld. W’e hebben verschillende keren om een vervolg gevraagd, maar niets meer vernomen. Dat is niet alleen zonde van publiek geld en onze verspilde tijd. Het lijkt dan ook of het probleem opeens niet meer bestaat. En dat is natuurlijk niet zo.’
Gesubsidieerd werk kan voor sommige mensen een hele goede opstap zijn naar betaald werk
Michal nuanceert: ‘Ik ga ervan uit dat het hier niet gaat om de groep die beschut werk nodig heeft, maar over mensen die in potentie in staat zijn om te werken bij reguliere werkgevers. Een actieplan gesubsidieerd werk lijkt mij een goed plan. Belangrijk is wel dat mensen ook echt stappen maken en niet blijven hangen in de gesubsidieerde banen. In het verleden was dat vaak het geval. Ze moeten daarbij actief geholpen worden, gestimuleerd en ondersteund.’
Statushouders en vluchtelingen zijn erbij gebaat snel aan het werk te gaan. We investeren in de Aanpak Statushouders om dat mogelijk te maken.
‘Het probleem is niet nieuw en ook niet van Amsterdam, ziet Van Michal . ‘Maar het is wel erg dat mensen jarenlang aan hun lot zijn overgelaten en geen goede begeleiding hebben gekregen bij het leren van de taal. Wat de Aanpak Statushouders inhoudt, lees ik niet terug in het collegeakkoord. Het is essentieel dat statushouders de taal leren en begeleiding door een jobcoach en goede matching krijgen. Deze mensen hebben een grote afstand tot de arbeidsmarkt en hebben vaak ook psychische problemen. Dan kan een jobcoach het verschil maken voor de werknemer en voor de werkgever. ‘
